Austria w środku Europy, ale nie V4
Antyimigracyjne postulaty wciąż windują politycznych outsiderów, szczególnie wywodzących się spoza establishmentu, czy wykorzystujących społeczne niepokoje w państwach dawnego bloku wschodniego. Tym razem hasła uznawane za populistyczne zapewniły zwycięstwo Austriackiej Partii Ludowej (Österreichische Volkspartei, ÖVP), czyli sile politycznej obecnej na scenie już od 1945 r. Wprawdzie wpływ Austrii na losy świata jest dzisiaj znikomy, jednak cały czas mowa o kraju, który znalazł się po właściwej stronie żelaznej kurtyny i będąc integralną częścią starej Europy, czerpał pełnymi garściami z powojennego dobrobytu. Jest to więc kolejny po Brexicie wyłom w ładzie panującym na Zachodzie od dziesięcioleci.
Raul Mee / CC BY 3.0, Wikimedia Commons
Szymon Woźniak
Wybory w Austrii potraktować można jako swego rodzaju dogrywkę niedawnych niemieckich. Od ustroju kanclerskiego, poprzez związkowy podział administracyjny, po partyjny rozkład sił – te warunki w obu krajach zdają się być bardzo podobne. Jednak ta sama formuła może się zapełnić zgoła inną treścią, co pokazują przypadki obu germańskich państw, w których tej jesieni władza stała się udziałem partii chadeckich, ale w każdym z nich oznacza to coś diametralnie różnego.
Austriaccy chadecy uczyli się na błędach swoich niemieckich kolegów i stanowczo sprzeciwili się polityce Angeli Merkel, przejmując część postulatów, które dały sensacyjne trzecie miejsce w niemieckich wyborach partii Alternative für Deutschland. Jak mówi polityk bawarskiego CSU: „Gdybyśmy postawili na problem uchodźców, zamiast 37 proc. mielibyśmy w Bawarii 57 proc. poparcia”. Sama kanclerz wspominała o zajęciu się sprawami, które skłoniły wyborców do oddania głosów na AfD. Już po wyborach w Niemczech Austriacy mogli więc skorygować swoje decyzje w oparciu o to, co się wydarzyło po drugiej stronie Alp. I z tej szansy skorzystali. Zdecydował o tym jednak nie tylko czas, ale także charakter wiedeńskiej sceny politycznej, na której miejsce na populistyczne hasła było od zawsze.
#REKLAMA_POZIOMA#
Wybory w Austrii potraktować można jako swego rodzaju dogrywkę niedawnych niemieckich. Od ustroju kanclerskiego, poprzez związkowy podział administracyjny, po partyjny rozkład sił – te warunki w obu krajach zdają się być bardzo podobne. Jednak ta sama formuła może się zapełnić zgoła inną treścią, co pokazują przypadki obu germańskich państw, w których tej jesieni władza stała się udziałem partii chadeckich, ale w każdym z nich oznacza to coś diametralnie różnego.
Austriaccy chadecy uczyli się na błędach swoich niemieckich kolegów i stanowczo sprzeciwili się polityce Angeli Merkel, przejmując część postulatów, które dały sensacyjne trzecie miejsce w niemieckich wyborach partii Alternative für Deutschland. Jak mówi polityk bawarskiego CSU: „Gdybyśmy postawili na problem uchodźców, zamiast 37 proc. mielibyśmy w Bawarii 57 proc. poparcia”. Sama kanclerz wspominała o zajęciu się sprawami, które skłoniły wyborców do oddania głosów na AfD. Już po wyborach w Niemczech Austriacy mogli więc skorygować swoje decyzje w oparciu o to, co się wydarzyło po drugiej stronie Alp. I z tej szansy skorzystali. Zdecydował o tym jednak nie tylko czas, ale także charakter wiedeńskiej sceny politycznej, na której miejsce na populistyczne hasła było od zawsze.
#REKLAMA_POZIOMA#
Wczytuję ocenę...
![[Felieton „TS”] Jan Wróbel: Dzieje wiele uczą](https://www.tysol.pl/imgcache/60x42/c/uploads/news/120967/1714325807b1c98226c015ce7eca3491.jpg){kind=small}
