Ewa Zarzycka dla "TS": Rozważania na Wielkanoc
Wielkanocny numer „Tygodnika Solidarność” trafi do Państwa rąk jeszcze przed świętami, gdy będziecie Państwo gdzieś między sprzątaniem, gotowaniem czy szykowaniem się do świątecznych wyjazdów. Nie da się jednak w tym szczególnym okresie, nawet w największym zamęcie, nie myśleć i nie przeżywać tajemnicy Zmartwychwstania. Czyścić dom, zapominając o oczyszczeniu duszy. Otwierać serce na Boga, nie wpuszczając weń innych ludzi.
/ Pixabay.com/CC0
W języku polskim „zmartwychwstać” znaczy też ponownie zaistnieć. Wrócić do normalnego życia. Takie zmartwychwstanie bez pomocy innych ludzi, bez pomocy państwa jest bardzo trudne.
14 kwietnia obchodzimy w Polsce Dzień Ludzi Bezdomnych. Jak im pomagamy zmartwychwstać? Owszem, jest program wychodzenia z bezdomności. Są schroniska dla bezdomnych, ludzie, którzy z potrzeby serca im pomagają. Ale nawet dla tych, którzy złapali jakąś pracę, mieszkań nie ma. Bo często jest to praca na czarno. Bez zaświadczeń o zarobkach, koniecznych w urzędowej procedurze.
„Jesteście skazani, to prawda, ale nie potępieni” – mówił św. Jan Paweł II do więźniów zakładu karnego w Płocku. Tymczasem wciąż znalezienie pracy po wyjściu więzienia, takiej, która umożliwi staranie się o mieszkanie czy kredyt w banku, jest bardzo trudne. To co, że obowiązek dostarczenia zaświadczenia o niekaralności dotyczy określonych stanowisk i zawodów. Nadal są pracodawcy, którzy tego dokumentu wymagają, chociaż nie powinni.
Są choroby psychiczne, które nie wyłączają tych, którzy na nie cierpią, z normalnego życia. Pod warunkiem, że chory jest pod stałą opieką lekarza. Ale nie każdy chory może takiego lekarza znaleźć. W państwowej służbie zdrowia poradni zdrowia psychicznego coraz mniej, a do tych, które istnieją, miesiącami czeka się w kolejce.
Rozmyślając o Zmartwychwstaniu Pańskim, pomyślmy i o tym.
Ewa Zarzycka
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (15/2017) dostępnego także w wersji cyfrowej tutaj.
#REKLAMA_POZIOMA#
14 kwietnia obchodzimy w Polsce Dzień Ludzi Bezdomnych. Jak im pomagamy zmartwychwstać? Owszem, jest program wychodzenia z bezdomności. Są schroniska dla bezdomnych, ludzie, którzy z potrzeby serca im pomagają. Ale nawet dla tych, którzy złapali jakąś pracę, mieszkań nie ma. Bo często jest to praca na czarno. Bez zaświadczeń o zarobkach, koniecznych w urzędowej procedurze.
„Jesteście skazani, to prawda, ale nie potępieni” – mówił św. Jan Paweł II do więźniów zakładu karnego w Płocku. Tymczasem wciąż znalezienie pracy po wyjściu więzienia, takiej, która umożliwi staranie się o mieszkanie czy kredyt w banku, jest bardzo trudne. To co, że obowiązek dostarczenia zaświadczenia o niekaralności dotyczy określonych stanowisk i zawodów. Nadal są pracodawcy, którzy tego dokumentu wymagają, chociaż nie powinni.
Są choroby psychiczne, które nie wyłączają tych, którzy na nie cierpią, z normalnego życia. Pod warunkiem, że chory jest pod stałą opieką lekarza. Ale nie każdy chory może takiego lekarza znaleźć. W państwowej służbie zdrowia poradni zdrowia psychicznego coraz mniej, a do tych, które istnieją, miesiącami czeka się w kolejce.
Rozmyślając o Zmartwychwstaniu Pańskim, pomyślmy i o tym.
Ewa Zarzycka
Artykuł pochodzi z najnowszego numeru "TS" (15/2017) dostępnego także w wersji cyfrowej tutaj.
#REKLAMA_POZIOMA#
Wczytuję ocenę...
